สล็อต pgแตกง่าย เล่นกับเว็บตรง เจ้าเก่าเปลี่ยนชื่อใหม่

“ทำหน้าแบบนี้อย่าบอกนะว่า?”

“ใช่แล้วค่า โอนี่จังอุ้มหนูหน่อย”

เอมม่ายิ้มร่าเดินกางมือมาหาผม

เป็นเรื่องที่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเอมม่าเจอผมแล้วต้องการให้ทำสิ่งใดเป็นอย่างแรก จะปฏิเสธ น้องก็ปล่อยโฮอีก สุดท้ายผมก็ปฏิบัติตามความต้องการของเอมม่า

“แฮะแฮะแฮะ”

พอถูกอุ้ม เอมม่าเปล่งเสียงหัวเราะแสดงความพึงพอใจทันที

เป็นเด็กขี้อ้อนจริงๆแฮะ

ผมลูบหัวเอมม่าอย่างอ่อนโยนพลางส่งสายตาไปให้ชาร์ล็อตที่มีท่าทางขอโทษขอโพย

“เรื่องเสียงดังหรือรบกวนวันนี้ไม่ต้องใส่ใจนะครับ 

“แต่ว่า..”

เมื่อชาร์ล็อตเข้ามาในห้อง เธอเห็นโต๊ะผมมีหนังสือเรียนกับสมุดโน้ตวางอยู่ ใครมามองเห็นสภาพห้องตอนนี้ก้ต้องบอกได้ทันทีว่าเจ้าของห้องกำลังนั่งติวบทเรียนอยู่

 “ไม่เป็นไรจริงๆครับ ผมเพิ่งเลิกติวตะกี้พอดี”

จริงๆผมโกหกเธอ แต่แน่นอนว่า เพื่อให้เธอสบายใจ มันเป็นเรื่องที่จำเป็นต้องทำ

“น้องชั้นทำตามอำเภอใจจนรบกวนเธอมากขนาดนี้ไม่เป็นไรจริงเหรอคะ”

“คิดมากเกินไปครับ เราเป็นเพื่อนข้างห้องกันนะครับ ผมไม่มีปัญหาเลยที่พวกคุณจะแวะเข้ามาที่ห้องผม”

มีสาวน่ารักสองคนแวะเข้ามาหาถึงที่ ผมว่าไปถามผู้ชายทั้งโลก คงมีแต่คนยินดี ไม่มีใครไม่ชอบเรื่องนี้อยู่แล้ว

ถึงแม้ว่าช่วงนี้สองพี่น้องจะแวะมาห้องผมทุกวัน ฉะนั้น เพื่อไม่ให้มีผลกระทบการเรียน ผมแค่เวลานอนให้น้อยลงก็จบ มันเป็นปัญหาที่แก้ไม่ยากเลย

ผมอยากให้สองพี่น้องเข้าใจความรู้สึกตรงนี้ อย่าเกรงใจที่จะแวะมาห้องผมเลย

“ล็อตตี้จู้จี้มากค่ะ”

จากที่ฟังเสียงดังกันเมื่อครู่ ถึงตอนนี้ดูเหมือนว่าเอมม่ายังอารมณ์ค้างบาดหมางกับชาร็ล็อต น้องออกอาการงอนเต็มพิกัด แต่ก็เป็นอาการงอนที่เกิดจากตามวัยนั่นแหละ

แต่แน่นอนว่าคำพูดนี้ มันก็ถือว่าแรงในระดับหนึ่ง ชาร์ล็อตฟังแล้วก็ไม่โอเคกล่าว

“เอมม่า ถ้ากลับไปถึงห้อง เรามีเรื่องต้องอบรมนะ”

ถึงแม้ว่าชาร์ล็อตจะกล่าวพร้อมด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม ดูภายนอกก็ยังเป็นคนสวย แต่แรงกดดันที่ส่งมาจากตัวเธอ บอกได้แค่ว่าน่ากลัวเอาเรื่อง

“โอนี่จัง เอมม่าโดนแกล้งอีกแล้ว”

เอมม่าเอาหน้าเข้ามาซุกกับเสื้อผม พยายามปิดบังหน้าตัวเองไม่ให้ชาร์ล็อตเห็น ก่อนเหลือบมองผมด้วยสายตาอ้อนวอนทำท่าเหมือนจะร้องไห้

“ตอนนี้ชั้นรับบทเป็นตัวร้ายไปแล้ว และตอนนี้น้องก็หวังพึ่งอาโอยางิ ชั้นขอให้อาโอยางิช่วยบอกเอมม่าได้มั้ย”

“ได้ครับ เรื่องไหนผิด เราก็ต้องบอกน้องว่ามันผิด ผมทราบดีครับ สบายใจได้”

ผมรู้ว่าชาร์ล็อตไม่มีเจตนาแกล้งเอมม่าอยู่แล้ว แต่ว่าเอมม่าเองเจอชาร์ล็อตในบทโกรธ น้องเลยคิดว่าโดนแกล้ง ก็เป็นเรื่องที่ผมเข้าใจความรู้สึกเช่นกัน

“ขอบคุณมากค่ะ”

“เอมม่าครับ ไม่เป็นไรแล้วนะ ชาร์ล็อตไม่แกล้งหนูแล้วนะครับ”

ผมพยายามเลือกใช้คำพูดที่น่าจะไม่ทำร้ายจิตใจเอมม่า แต่ว่าพอเอมม่าฟังคำพูดผมจบ สีหน้าสลด 

“โอนี่จังไม่เป็นพันธมิตรกับหนูแล้วเหรอ…?”

“หือ..?”

เอมม่าน้ำตาคลอเบ้ามองมาที่ผม เป็นปฏิกริยาที่ผมไม่นึกมาก่อนว่าจะเจอแบบนี้ เล่นเอารู้สึกว่าตัวเองเป็นฝ่ายคนเลวทรามต่ำช้าแทนซะงั้น 

ว่าไปเด็กตัวแค่นี้ไปเรียนรู้ศัพท์คำว่า พันธมิตร จากที่ไหนนะ เก่งเกินวัยจริง

“คือ..เอาน่า ทำใจให้สบายนะครับ ชาร์ล็อตไม่โกรธเอมม่าแล้วนะ”

ล็อตตี้โกรธหนูอยุ่”

เอมม่าส่ายศรีษะปฏิเสธคำพูดผม

จะว่าไม่โกรธ เอาจริงมันก็โกหกแหละ แต่ผมรู้ว่าที่เธอโกรธ เพราะเธอให้ความสำคัญกับเอมม่า เรื่องไหนที่ไม่ดีจริง ก็ต้องเตือนกันได้ แต่พอเตือนแล้วเจอปฏิกริยาแบบนี้ก็เล่นเอาปวดขมับไม่น้อยว่าควรใช้คำพูดแนวไหนดี

“พี่ไม่ได้โกรธแล้วนะ สิ่งที่พี่เตือนคืออยากให้ระวังมากกว่า”

ชาร์ล็อตเป็นฝ่ายพูดขึ้นบ้าง ผมเสริมต่อ

“ฮะฮะ เอมม่าเข้าใจทุกคนแล้วเนอะ คุณชาร์ล็อตเป็นพี่ที่ใจดี ส่วนผมก็เป็นพันธมิตรกับเอมม่าครับ”

“ปกป้องหนูด้วยใช่มั้ย…?”“

“แน่นอนครับ”

“เย้ หนูรักโอนี่จังที่สุดเลย”

  ผมยิ้มอย่างพึงพอใจที่ผลลัพธ์ออกมาดี ส่วนเอมม่าก็มีทีท่าแฮปปี้  สบายใจละ